Το σύνδρομο υπεραισθησίας της γάτας (FHS) είναι μια σπάνια και κακώς κατανοητή πάθηση από ερευνητές και γιατρούς, η οποία μπορεί να προκαλέσει σύγχυση και ανησυχία στους ιδιοκτήτες γατών. Εάν παρατηρήσετε ότι η γάτα σας ρίχνει συχνά το δέρμα της και φαίνεται σαν να είναι αφυδατωμένη, τότε αυτή η κατάσταση μπορεί να υπάρχει. Επίσης, λόγω αυτής της κατάστασης, μερικές γάτες αρχίζουν να επιτίθενται στην ουρά τους ή να τρέχουν και να πηδούν χωρίς ιδιαίτερο λόγο.
Το σύνδρομο υπεραισθησίας των αιλουροειδών χαρακτηρίζεται από εξαιρετική ευαισθησία στο άγγιγμα, ειδικά στην περιοχή της πλάτης, και εκδηλώνεται με περίεργες και συχνά μπερδεμένες συμπεριφορές. Δεδομένου ότι το FHS είναι μια κακώς κατανοητή κατάσταση, η γνώση των συμπτωμάτων και των επιλογών θεραπείας μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των προσβεβλημένων γατών.
θέμα
Τι είναι το σύνδρομο υπεραισθησίας της γάτας και ποια είναι τα συμπτώματα;
Το FHS είναι μια αρκετά σπάνια ασθένεια που προσβάλλει κυρίως ασιατικές ράτσες γατών όπως η σιαμαία, η βιρμανία, η αβησσυνία και η περσική. Τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως μεταξύ ενός και πέντε ετών. Η υπεραισθησία, που κυριολεκτικά μεταφράζεται ως «υπερβολική ευαισθησία», αναφέρεται στην ακραία ευαισθησία στα ερεθίσματα, ιδιαίτερα στην αφή.
Οι γάτες που πάσχουν από σύνδρομο υπεραισθησίας εμφανίζουν συμπτώματα όπως:
- Συχνό ξεφλούδισμα του δέρματος και χωρίς βάσιμο λόγο. Η γούνα της γάτας σηκώνεται και φαίνεται σαν να έχει ξεπλυθεί.
- Συσπάσεις ή κυματισμοί του δέρματος, ειδικά στην περιοχή της πλάτης.
- Έντονο γλείψιμο του σώματος ιδιαίτερα στην περιοχή της πλάτης και στα πλάγια.
- Επιτίθεται στη δική του ουρά.
- Τρέξιμο στο σπίτι και δυνατές φωνές, που συχνά ακολουθούνται από περιόδους απόλυτης ηρεμίας μεταξύ των επεισοδίων.
- Αδικαιολόγητη ταραγμένη συμπεριφορά.
Αιτίες του συνδρόμου υπεραισθησίας της γάτας
Η ακριβής προέλευση του FHS (Σύνδρομο Υπεραισθησίας της Γάτας) παραμένει αντικείμενο συζήτησης και αυτή η κατάσταση έχει συχνά συσχετιστεί με διάφορα δερματολογικά, συμπεριφορικά, νευρολογικά ή ορθοπεδικά προβλήματα.
Στο πλαίσιο πολλών ερευνών, διατυπώθηκαν δύο βασικές θεωρίες:
1. Νευρολογική διαταραχή: Ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι το FHS σχετίζεται με δυσλειτουργία των νεύρων, είτε λόγω τραυματισμού στη σπονδυλική στήλη είτε λόγω μη φυσιολογικής εγκεφαλικής δραστηριότητας παρόμοιας με τις επιληπτικές κρίσεις.
2. Ιδεοψυχαναγκαστική συμπεριφορά: Μια άλλη θεωρία προτείνει ότι τα συμπτώματα είναι στην πραγματικότητα εκδηλώσεις μιας ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής, που πυροδοτείται από στρες ή παράγοντες άγχους.
Διάγνωση FHS
Ως πολύ σπάνια πάθηση και τα συμπτώματα της οποίας μπορούν εύκολα να συγχέονται με άλλες καταστάσεις ή παρασιτική προσβολή, η διάγνωση του FHS είναι αποκλεισμός, που σημαίνει ότι ο κτηνίατρος πρέπει να αποκλείσει άλλες πιθανές αιτίες των συμπτωμάτων. Για παράδειγμα, η αλλεργική δερματίτιδα από ψύλλους ή η οστεοαρθρίτιδα μπορεί να έχει παρόμοια συμπτώματα, όπως αυξημένη ευαισθησία στην πλάτη. Μια ενδελεχής φυσική εξέταση, συμπεριλαμβανομένης της αξιολόγησης του δέρματος και των αρθρώσεων της γάτας, είναι απαραίτητη για τον αποκλεισμό αυτών των καταστάσεων.
Διαβάστε επίσης το άρθρο: Τα πιο κοινά δερματικά προβλήματα στις γάτες
Θεραπεία του συνδρόμου υπεραισθησίας των αιλουροειδών
Η θεραπεία του FHS ποικίλλει ανάλογα με την ύποπτη αιτία. Εάν το σύνδρομο πιστεύεται ότι έχει συστατικό συμπεριφοράς, ο κτηνίατρός σας μπορεί να συστήσει σταθεροποιητές της διάθεσης, όπως φλουοξετίνη ή αμιτριπτυλίνη, μαζί με τεχνικές τροποποίησης συμπεριφοράς, όπως η καθιέρωση ενός τακτικού προγράμματος σίτισης και η εισαγωγή διαδραστικών παιχνιδιών.
Ο κύριος στόχος της θεραπείας είναι να δώσει στη γάτα μια ποιοτική ζωή, απαλλαγμένη από ενόχληση, πόνο ή άγχος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να μην είναι απαραίτητη εάν τα επεισόδια μπορούν να προληφθούν απλώς αποφεύγοντας το άγγιγμα των ευαίσθητων περιοχών του σώματος της γάτας. Ωστόσο, εάν τα επεισόδια συμβούν ξαφνικά ή προκαλούνται από τον εαυτό τους (π.χ. κατά τη διάρκεια της κανονικής φροντίδας), η φαρμακευτική παρέμβαση ενδείκνυται ιδιαίτερα.
Ένα κοινό έναυσμα για αυτά τα επεισόδια είναι ο κνησμός. Επομένως, ένα πρώτο βήμα στη θεραπεία είναι η διαχείριση του κνησμού της γάτας. Είναι σημαντικό να αποφεύγονται τα τροφικά αλλεργιογόνα, οι προσβολές από ψύλλους και τα δερματολογικά προβλήματα μυκητιακής φύσης. Επίσης, η λήψη απαραίτητων λιπαρών οξέων επί τόπου ή συμπληρωμάτων ελαίου σολομού μπορεί να μειώσει την ευαισθησία του δέρματος στον κνησμό. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο κτηνίατρός σας μπορεί να συστήσει πρεδνιζολόνη (ένα κορτικοστεροειδές) για τον έλεγχο της φλεγμονής και του κνησμού.
Εάν η κτηνιατρική αξιολόγηση υποδηλώνει νευρολογικό πρόβλημα, η γκαμπαπεντίνη ή η φαινοβαρβιτάλη μπορούν να προστεθούν στο πρωτόκολλο θεραπείας με καλά αποτελέσματα. Ψυχοδραστικά φάρμακα όπως η φλουοξετίνη και η κλομιπραμίνη μπορεί να συνταγογραφηθούν για τη διαχείριση της ψυχαναγκαστικής συμπεριφοράς.
Σε περιπτώσεις αυτοακρωτηριασμού, θα πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή σε τυχόν υπάρχοντες ή προηγούμενους τραυματισμούς όπως κατάγματα ουράς, οστεοαρθρίτιδα, παλιά κατάγματα της πυέλου ή προβλήματα με τους περιπρωκτικούς αδένες.
Συμπερασματικά, αν και το σύνδρομο υπεραισθησίας των αιλουροειδών δεν μπορεί να θεραπευτεί πλήρως, η σωστή διαχείριση των συμπτωμάτων μπορεί να επιτρέψει στις προσβεβλημένες γάτες να ζήσουν ευτυχισμένες και υγιείς ζωές. Εάν παρατηρήσετε ασυνήθιστες συμπεριφορές στη γάτα σας, είναι σημαντικό να την πάτε σε κτηνίατρο για να προσδιορίσετε εάν το FHS θα μπορούσε να είναι η αιτία και να δημιουργήσετε ένα κατάλληλο σχέδιο θεραπείας.
