Feline hyperesthesiesyndroom. Wat is het en hoe wordt het behandeld?

Feline Hyperesthesia Syndrome (FHS) is een zeldzame en slecht begrepen aandoening door onderzoekers en artsen, die verwarring en bezorgdheid kan veroorzaken bij katteneigenaren. Als u merkt dat uw kat regelmatig zijn huid verliest en eruit ziet alsof hij uitgedroogd is, dan kan deze aandoening aanwezig zijn. Ook vanwege deze aandoening beginnen sommige katten zonder specifieke reden hun staart aan te vallen of te rennen en springen.

Het kattenhyperesthesiesyndroom wordt gekenmerkt door een extreme gevoeligheid voor aanraking, vooral in het achtergebied, en manifesteert zich in bizar en vaak verwarrend gedrag. Omdat FHS een slecht begrepen aandoening is, kan het kennen van de symptomen en behandelingsopties de levenskwaliteit van getroffen katten helpen verbeteren.

Wat is het feliene hyperesthesiesyndroom en wat zijn de symptomen?

FHS is een vrij zeldzame ziekte die vooral Aziatische kattenrassen treft, zoals de Siamees, Birmaans, Abessijn en Perzisch. De eerste symptomen verschijnen meestal tussen de leeftijd van één en vijf jaar. Hyperesthesie, letterlijk vertaald als "overdreven gevoeligheid", verwijst naar extreme gevoeligheid voor stimuli, vooral aanraking.

Katten die lijden aan het hyperesthesiesyndroom vertonen symptomen zoals:

• Frequente schilfering van de huid en zonder gerechtvaardigde reden. De vacht van de kat staat rechtop en het lijkt alsof hij is doorgespoeld.
• Trekken of rimpelen van de huid, vooral aan de achterkant.
• Intensief likken van het lichaam, vooral in het gebied van de rug en zijkanten.
• Zijn eigen staart aanvallend.
• Door het huis rennen en luide geluiden, vaak gevolgd door periodes van volledige rust tussen de afleveringen.
• Ongerechtvaardigd geïrriteerd gedrag.

Oorzaken van het katachtige hyperesthesiesyndroom

De exacte oorsprong van FHS (Feline Hyperesthesia Syndrome) blijft een onderwerp van discussie, en deze aandoening wordt vaak in verband gebracht met verschillende dermatologische, gedrags-, neurologische of orthopedische problemen.

In het kader van verschillende onderzoeken werden twee hoofdtheorieën naar voren gebracht:

1. Neurologische aandoeningSommige specialisten zijn van mening dat FHS verband houdt met zenuwdysfunctie, hetzij als gevolg van een verwonding aan de wervelkolom of abnormale hersenactiviteit vergelijkbaar met epileptische aanvallen.

2. Obsessief-compulsief gedragEen andere theorie suggereert dat de symptomen eigenlijk manifestaties zijn van een obsessief-compulsieve stoornis, veroorzaakt door stress- of angstfactoren.

Diagnose van FHS

Omdat het een zeer zeldzame aandoening is en waarvan de symptomen gemakkelijk kunnen worden verward met andere aandoeningen of een parasitaire besmetting, is de diagnose FHS een uitsluitingsdiagnose, wat betekent dat de dierenarts andere mogelijke oorzaken van de symptomen moet uitsluiten. Vlooienallergiedermatitis of artrose kunnen bijvoorbeeld vergelijkbare symptomen hebben, zoals een verhoogde gevoeligheid in de rug. Een grondig lichamelijk onderzoek, inclusief evaluatie van de huid en gewrichten van de kat, is essentieel om deze aandoeningen uit te sluiten.

Lees ook het artikel: De meest voorkomende huidproblemen bij katten

Behandeling van kattenhyperesthesiesyndroom

De behandeling van FHS varieert afhankelijk van de vermoedelijke oorzaak. Als wordt aangenomen dat het syndroom een ​​gedragscomponent heeft, kan uw dierenarts stemmingsstabilisatoren zoals fluoxetine of amitriptyline aanbevelen, samen met technieken voor gedragsverandering, zoals het opstellen van een regelmatig voedingsschema en het introduceren van interactieve spelletjes.

Het belangrijkste doel van de behandeling is om de kat een kwaliteitsleven te geven, vrij van ongemak, pijn of stress. In sommige gevallen is medicatie misschien niet nodig als episoden eenvoudig kunnen worden voorkomen door het aanraken van gevoelige delen van het lichaam van de kat te vermijden. Als episoden echter plotseling optreden of zelf worden veroorzaakt (bijvoorbeeld tijdens normale zorg), is medicamenteuze interventie zeer geïndiceerd.

Een veel voorkomende trigger voor deze afleveringen is jeuk. Daarom is een eerste stap in de behandeling het beheersen van de jeuk van de kat. Het is belangrijk om voedselallergenen, vlooienbesmettingen en dermatologische problemen met een schimmelkarakter te vermijden. Ook kan het innemen van spot-on druppels met essentiële vetzuren of zalmoliesupplementen de gevoeligheid van de huid voor jeuk verminderen. In sommige gevallen kan uw dierenarts prednisolon (een corticosteroïde) aanbevelen om ontstekingen en jeuk onder controle te houden.

Als uit de veterinaire evaluatie blijkt dat er sprake is van een neurologisch probleem, kan gabapentine of fenobarbital met goede resultaten aan het behandelprotocol worden toegevoegd. Psychoactieve medicijnen zoals fluoxetine en clomipramine kunnen worden voorgeschreven om dwangmatig gedrag te beheersen.

In gevallen van zelfverminking moet extra aandacht worden besteed aan eventuele bestaande of vroegere verwondingen, zoals staartbeenfracturen, artrose, oude bekkenfracturen of problemen met de perianale klieren.

Concluderend: hoewel het feline hyperesthesiesyndroom niet volledig kan worden genezen, kan een goede behandeling van de symptomen ervoor zorgen dat getroffen katten een gelukkig en gezond leven kunnen leiden. Als u ongewoon gedrag bij uw kat opmerkt, is het belangrijk om haar naar een dierenarts te brengen om vast te stellen of FHS de oorzaak kan zijn en om een ​​passend behandelplan op te stellen.