Τι είναι η δυσπλασία ισχίου της γάτας και πώς αντιμετωπίζεται;

Η δυσπλασία του ισχίου της γάτας είναι μια ορθοπεδική ασθένεια που προσβάλλει κυρίως μεγάλες ράτσες γατών, όπως π.χ. British Short Hair ή Maine Coon, αλλά δεν είναι ασυνήθιστο αυτή η κατάσταση να εμφανίζεται και σε κανονικές οικόσιτες γάτες.

Είναι πολύ σημαντικό αυτή η κατάσταση να μπορεί να εντοπιστεί έγκαιρα, γιατί μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την ποιότητα της ζωής της γάτας. Σε αυτό το άρθρο έχω κάνει μια εύκολα κατανοητή περίληψη του τι σημαίνει δυσπλασία ισχίου στις γάτες, ποια είναι τα συμπτώματα και οι αιτίες που οδήγησαν σε αυτήν την πάθηση και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί.

Τι είναι η δυσπλασία ισχίου της γάτας;

Η δυσπλασία του ισχίου του αιλουροειδούς είναι μια ορθοπεδική πάθηση που επηρεάζει την άρθρωση του ισχίου, προκαλώντας την ανώμαλη λειτουργία της και τελικά επιδείνωση. Η άρθρωση του ισχίου είναι μια άρθρωση τύπου άρθρωσης που αποτελείται από δύο κύρια συστατικά: κοτύλη (μια βαθιά κοιλότητα που βρίσκεται στο οστό της λεκάνης) και μηριαία κεφαλή (το στρογγυλεμένο τμήμα του άνω άκρου του μηριαίου οστού). Σε μια υγιή άρθρωση, τα δύο εξαρτήματα εφαρμόζουν τέλεια, εξασφαλίζοντας ομαλές και χωρίς πόνο κινήσεις.

Στη δυσπλασία του ισχίου, αυτή η εφαρμογή δεν είναι τέλεια λόγω δυσπλασιών της κοτύλης, της μηριαίας κεφαλής ή και των δύο. Αυτές οι ανωμαλίες οδηγούν σε λανθασμένη ευθυγράμμιση της άρθρωσης, προκαλώντας ανώμαλη τριβή μεταξύ των εξαρτημάτων. Αυτή η υπερβολική και μη φυσιολογική τριβή συμβάλλει στον πόνο, τη φλεγμονή και, με την πάροδο του χρόνου, τη φθορά των αρθρικών ιστών, συμπεριλαμβανομένου του χόνδρου. Η δυσπλασία του ισχίου περιορίζει την ικανότητα της γάτας να κινείται και μπορεί να επηρεάσει σοβαρά την ποιότητα ζωής, ειδικά εάν δεν διαγνωστεί και αντιμετωπιστεί έγκαιρα.

αιτίες

Η δυσπλασία του ισχίου είναι τις περισσότερες φορές μια συγγενής πάθηση, που μεταδίδεται γενετικά από τους γονείς στους απογόνους. Ωστόσο, η εμφάνιση και η ανάπτυξη αυτής της ασθένειας στις γάτες μπορεί επίσης να επηρεαστεί από άλλους παράγοντες που συμβάλλουν στη βλάβη της άρθρωσης του ισχίου, όπως: ταχεία ανάπτυξη, παχυσαρκία ή τραύματα στις αρθρώσεις που σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια της ζωής της γάτας.

Η ταχεία ανάπτυξη της γάτας

Μια έκρηξη ανάπτυξης κατά τη νεανική περίοδο, που προκαλείται από μια διατροφή που είναι πολύ υψηλή σε θερμίδες ή μη ισορροπημένη, μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την ανάπτυξη της άρθρωσης του ισχίου. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε εσφαλμένο σχηματισμό εξαρτημάτων της άρθρωσης και αστάθεια.

Υπερβολικό βάρος

Το βάρος (υπέρβαρο) και η παχυσαρκία αυξάνουν την πίεση στις αρθρώσεις του ισχίου. Αυτό το πρόσθετο στρες μπορεί να επιδεινώσει μια γενετική προδιάθεση ή να συμβάλει άμεσα στη φθορά των αρθρώσεων. Αυτή είναι μια από τις κύριες αιτίες της δυσπλασίας του ισχίου σε γάτες, ειδικά σε εκείνες με γενετική προδιάθεση, ειδικά στις ράτσες Maine Coon, Ragdoll και περσικές.

Ράτσες επιρρεπείς σε δυσπλασία ισχίου:

• Maine Coon. Η μεγαλύτερη ράτσα οικόσιτης γάτας.
• Γάτα Ragdoll - Τα κορυφαία 5 χαρακτηριστικά αυτής της ράτσας.

Τα τραύματα

Οι τραυματισμοί ή τα χτυπήματα της γάτας στο ισχίο ή τη λεκάνη μπορεί να προκαλέσουν φλεγμονή και δομικές αλλαγές στην άρθρωση. Τέτοιο τραύμα μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο δυσπλασίας, ειδικά εάν η άρθρωση επηρεαστεί πριν αναπτυχθεί πλήρως. Η τραυματική δυσπλασία του ισχίου εμφανίζεται ιδιαίτερα σε μικρές, πολύ δραστήριες γάτες που υφίστανται τραυματισμούς από παιχνίδι ή άλλες αιτίες.

Περιβαλλοντικοί παράγοντες μπορεί να προκαλέσουν δυσπλασία ισχίου στις γάτες

Η έλλειψη επαρκούς σωματικής δραστηριότητας ή, αντίθετα, η υπερβολική καταπόνηση των αρθρώσεων μέσω συνεχούς έντονης άσκησης, μπορεί να επηρεάσει την υγεία των ισχίων και να οδηγήσει σε αυτή την κατάσταση.

Η κατανόηση αυτών των αιτιών είναι πολύ σημαντική για τον εντοπισμό γατών υψηλού κινδύνου και για τη λήψη προληπτικών μέτρων όπως η διατήρηση του βέλτιστου βάρους, η παροχή ισορροπημένης διατροφής και η αποφυγή τραυμάτων. Αν και καμία γάτα δεν είναι πλήρως ανοσία στη δυσπλασία του ισχίου, η σωστή φροντίδα και ένας υγιεινός τρόπος ζωής μπορούν να μειώσουν σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης ή επιδείνωσης αυτής της κατάστασης.

Ποια είναι τα συμπτώματα της δυσπλασίας του ισχίου;

Τα συμπτώματα της δυσπλασίας του ισχίου στις γάτες μπορεί να ποικίλλουν ανάλογα με τη σοβαρότητα της πάθησης, την ηλικία και τη συνολική υγεία. Συνήθως γίνονται πιο εμφανείς καθώς η νόσος εξελίσσεται. Εδώ είναι τα κύρια σημάδια που πρέπει να προσέξετε:

Περπάτημα με κουτσό: Η γάτα μπορεί να δυσκολεύεται να περπατήσει κανονικά και η χωλότητα μπορεί να είναι πιο εμφανής μετά από περιόδους έντονης δραστηριότητας ή ύπνου.

Διαβάστε επίσης: Η έλλειψη σταθερότητας της γάτας στα πίσω πόδια της. 5 πιθανές αιτίες

Αλλαγές στη φυσική δραστηριότητα: Η γάτα μπορεί να αποφύγει τα άλματα ή άλλες δραστηριότητες που περιλαμβάνουν έντονες κινήσεις, προτιμώντας να μείνει περισσότερο σε ηρεμία.

Πόνος: Η γάτα μπορεί να παρουσιάσει σημάδια ενόχλησης ή πόνου, ειδικά στους γοφούς, όταν τη χαϊδεύουν ή τη σηκώνουν.

Μυϊκή ατροφία: Οι μύες γύρω από τους γοφούς και τα πίσω άκρα μπορεί να εξασθενήσουν και να μειωθούν σε όγκο λόγω της περιορισμένης χρήσης αυτών των άκρων.

Αλλαγές στη συμπεριφορά: Η γάτα μπορεί να γίνει πιο ευερέθιστη, αποτραβηγμένη ή επιθετική όταν αγγίζονται οι επώδυνες περιοχές.

Σε περιπτώσεις που αυτή η πάθηση είναι πιο προχωρημένη, η γάτα μπορεί να έχει μεγάλη δυσκολία να σταθεί όρθια ή να ανέβει σκάλες, με τις κινήσεις που αφορούν τους γοφούς να γίνονται όλο και πιο δύσκολες γι' αυτήν. Επίσης, σε προχωρημένα στάδια, ακούγονται θόρυβοι από τις αρθρώσεις κατά την κίνηση των γοφών.

Διάγνωση δυσπλασίας ισχίου σε γάτες

Η διάγνωση της δυσπλασίας του ισχίου σε γάτες περιλαμβάνει πολλά βήματα, που συνδυάζουν την κλινική αξιολόγηση με προηγμένες απεικονιστικές έρευνες. Η ακριβής διάγνωση είναι πολύ σημαντική για τη δημιουργία ενός σχεδίου θεραπείας προσαρμοσμένο στις ανάγκες της γάτας.

Πρώτα από όλα θα εξεταστεί το ιατρικό ιστορικό της γάτας. Ο κτηνίατρος θα ξεκινήσει συλλέγοντας λεπτομέρειες, συμπεριλαμβανομένων των συμπτωμάτων που παρατηρήθηκαν, της ηλικίας στην οποία εμφανίστηκαν και τυχόν ιστορικού τραύματος. Σωματική εξέταση επικεντρώνεται στις αρθρώσεις του ισχίου, κοιτάζοντας την κινητικότητα, την ευλυγισία και τυχόν σημάδια ενόχλησης ή πόνου. Ο κτηνίατρος μπορεί επίσης να αξιολογήσει τη θέση και τις κινήσεις των πίσω άκρων για να ανιχνεύσει προφανείς ανωμαλίες.

Εάν υπάρχει υποψία δυσπλασίας ισχίου αιλουροειδών, ακτινογραφίες είναι συχνά το επόμενο βήμα. Επιτρέπουν την παρατήρηση της δομής της άρθρωσης του ισχίου, τονίζοντας δυσπλασίες, μη φυσιολογικό χώρο της άρθρωσης ή σημάδια υπερβολικής φθοράς του χόνδρου. Για να αποκτήσετε σαφείς και ακριβείς εικόνες, η γάτα μπορεί να χρειαστεί καταστολή ή ελαφριά αναισθησία, ειδικά εάν είναι ταραγμένη ή ο πόνος παρεμποδίζει τη σωστή τοποθέτηση.

Σε περιπτώσεις που απαιτείται πιο λεπτομερής ανάλυση των αρθρώσεων, ο γιατρός μπορεί να ζητήσει αξονική τομογραφία (CT) ή μαγνητική τομογραφία (MRI). Αυτές οι μέθοδοι θα είναι σε θέση να παρέχουν μια τρισδιάστατη εικόνα της άρθρωσης και των μαλακών ιστών γύρω από την άρθρωση, όπως οι σύνδεσμοι, οι μύες και ο χόνδρος.

Η τελική διάγνωση θα προκύψει από το συνδυασμό των κλινικών συμπτωμάτων με τα αποτελέσματα των απεικονιστικών εξετάσεων. Ο κτηνίατρος θα εξετάσει τόσο τη σοβαρότητα της δυσπλασίας όσο και τον αντίκτυπό της στην ποιότητα ζωής της γάτας και θα αποφασίσει για τη θεραπεία.

Πώς αντιμετωπίζεται η δυσπλασία ισχίου στις γάτες;

Με βάση τα συμπτώματα και την ιατρική αξιολόγηση, θεραπεία της δυσπλασίας του ισχίου σε γάτες Θα στοχεύει κυρίως στη διαχείριση του πόνου, στη βελτίωση της λειτουργίας των αρθρώσεων και στην επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου. Η στρατηγική θεραπείας προσαρμόζεται ανάλογα με τη σοβαρότητα της κατάστασης, την ηλικία και τη γενική υγεία της γάτας.

Διαχείριση βάρους

Η διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους είναι απαραίτητη για τη μείωση της πίεσης στις προσβεβλημένες αρθρώσεις. Εάν η γάτα είναι υπέρβαρη, συνιστάται η προσαρμογή της διατροφής και η εφαρμογή ενός προγράμματος ελαφριάς άσκησης, υπό την επίβλεψη του κτηνιάτρου.

Φαρμακοθεραπεία

Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) βοηθά στη μείωση της φλεγμονής και του πόνου, βελτιώνοντας την άνεση της γάτας.

Συμπληρώματα αρθρώσεων όπως: η γλυκοζαμίνη, η χονδροϊτίνη και τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα μπορούν να βοηθήσουν στην προστασία και την αναγέννηση του χόνδρου των αρθρώσεων, παρέχοντας μακροπρόθεσμη υποστήριξη για την υγεία των αρθρώσεων.

Σε περιπτώσεις έντονου πόνου, ο κτηνίατρος μπορεί να συνταγογραφήσει αναλγητικά ισχυρότερα ή άλλα επικουρικά φάρμακα.

Φυσικοθεραπεία και ελεγχόμενη άσκηση

Η μέτρια άσκηση και η φυσικοθεραπεία μπορούν να βοηθήσουν στη διατήρηση της κινητικότητας των αρθρώσεων, στην ενίσχυση των μυών γύρω από το ισχίο και στη μείωση του στρες στις αρθρώσεις. Άλλες συμπληρωματικές θεραπείες, όπως η υδροθεραπεία, μπορεί επίσης να είναι χρήσιμες.

Χειρουργική επέμβαση

Σε σοβαρές περιπτώσεις δυσπλασίας, όταν άλλες μέθοδοι δεν παρέχουν επαρκή ανακούφιση, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση. Οι επιλογές περιλαμβάνουν:

• Αναδιαμόρφωση της άρθρωσης του ισχίου: Χειρουργικές επεμβάσεις που προσαρμόζουν τη δομή της άρθρωσης για να βελτιώσουν την ευθυγράμμιση και τη λειτουργία.
• Ολική αντικατάσταση ισχίου: Συνιστάται σε σοβαρές περιπτώσεις, αυτή η παρέμβαση περιλαμβάνει την αντικατάσταση της προσβεβλημένης άρθρωσης με μια τεχνητή.
  Η απόφαση για χειρουργική επέμβαση εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως η ηλικία της γάτας, η γενική υγεία και η έκταση της βλάβης των αρθρώσεων.

Συμπληρωματική φροντίδα

Θεραπεία με λέιζερ ή βελονισμός είναι μέθοδοι που μπορούν να μειώσουν τον πόνο και τη φλεγμονή και να υποστηρίξουν τη διαδικασία ανάρρωσης.

Εξασφάλιση ενός άνετου περιβάλλοντος, με αντιολισθητικές επιφάνειες και προσβάσιμοι χώροι ανάπαυσης, μπορούν να μειώσουν την καθημερινή δυσφορία της γάτας.

Συνιστάται να συζητήσετε όλες τις επιλογές θεραπείας με τον κτηνίατρό σας και να καθορίσετε μαζί την καταλληλότερη στρατηγική για τις ανάγκες της γάτας σας. Με την κατάλληλη θεραπεία και φροντίδα, οι περισσότερες γάτες με δυσπλασία ισχίου μπορούν να ζήσουν μακρά, δραστήρια και άνετη ζωή.