Αν κάτι συνέβη στη μητέρα γάτα ή βρήκατε γατάκια, από αυτό το άρθρο θα μάθετε πώς να φροντίζετε ορφανά γατάκια, που μένουν μόνα τους, χωρίς μητέρα.
Οι περισσότερες γάτες του δρόμου γεννούν περίπου δύο φορές το χρόνο. Τα περισσότερα γεννούν γατάκια την άνοιξη ή/και το φθινόπωρο. Είναι οι περίοδοι που βρίσκουμε πεταμένα γατάκια μέσα από πάρκα, αφημένα σε κουτιά ή, χειρότερα, σε σακούλες δίπλα σε κάδους απορριμμάτων.
Δυστυχώς, τα γατάκια καταλήγουν να μεγαλώνουν οι άνθρωποι από την πρώτη μέρα της ζωής τους. Λόγοι όπως η ασθένεια της μητέρας γάτας, ο θάνατος της μητέρας, η εγκατάλειψη, η απόρριψη των γατών από τη μητέρα ή το ανεπαρκές γάλα της μητέρας μας αναγκάζουν να αναλάβουμε την ευθύνη για την ανατροφή των μικρών. Σε πρώτο στάδιο, πρέπει να γνωρίζουμε ότι τα νεογέννητα χρειάζονται ιδιαίτερη φροντίδα, πολλή προσοχή, υπομονή και υπευθυνότητα. Δεν χρειάζεται να πανικοβληθείτε, ωστόσο, αν βρείτε κάπου ένα γατάκι και θέλετε να το βοηθήσετε ή να το υιοθετήσετε. Απλά πρέπει να βεβαιωθείτε ότι έχετε αρκετό χρόνο για να το αντιμετωπίσετε. Η φροντίδα για ορφανά γατάκια δεν είναι τόσο δύσκολη όσο φαίνεται.
θέμα
Τι πρέπει να γνωρίζετε για να φροντίζετε ορφανά γατάκια
Για να φροντίσετε τα ορφανά γατάκια, πρέπει να λάβετε υπόψη τις ανάγκες τους.
Τα γατάκια χρειάζονται ζεστασιά
Τις πρώτες ημέρες μετά τη γέννηση, τα γατάκια δεν μπορούν να ρυθμίσουν τη θερμοκρασία του σώματός τους, οπότε αυτό το καθήκον θα σας ανατεθεί. Για αυτό, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα κουτί με ψηλές άκρες, θερμικές κουβέρτες, θερμικά στρώματα, θερμικά μαξιλάρια ή μια λάμπα υπερύθρων. Μπορείτε να τα τοποθετήσετε σε αφράτες κουβέρτες, προσέχοντας να μην τοποθετήσετε την εξωτερική πηγή θερμότητας πολύ κοντά στους νεοσσούς για να αποφύγετε εγκαύματα. Είναι σημαντικό να ελέγχετε συνεχώς τη θερμοκρασία γύρω από τα γατάκια. Την πρώτη εβδομάδα, η βέλτιστη θερμοκρασία για τα γατάκια είναι περίπου 30 βαθμούς Κελσίου, τη δεύτερη εβδομάδα πέφτει στους 28 βαθμούς Κελσίου, την τρίτη εβδομάδα φτάνει τους 26 βαθμούς Κελσίου και από την τέταρτη εβδομάδα τα γατάκια μπορούν να προσαρμοστούν στη θερμοκρασία δωματίου. Συνιστάται επίσης η διατήρηση μιας βέλτιστης υγρασίας γύρω στο 55% - 60% για την προώθηση της υγιούς ανάπτυξης των γατών.
Ταΐζοντας ορφανά γατάκια
Επειδή τα γατάκια μπορεί γρήγορα να αφυδατωθούν και να εμφανίσουν υπογλυκαιμία, είναι σημαντικό να διασφαλιστεί η επαρκής αναλογία υγρών προς θρεπτικά συστατικά.
Το πρωτόγαλα είναι το πρώτο γάλα που εκκρίνεται από τους μαστικούς αδένες, καθώς είναι πλούσιο σε απαραίτητα θρεπτικά συστατικά και αντισώματα. Μπορούν να αφομοιωθούν από τους νεοσσούς μόνο τις πρώτες τέσσερις ημέρες της ζωής τους. Επομένως, ακόμη και αν αντικαταστήσουμε το μητρικό γάλα, δεν μπορεί να αντικατασταθεί βέλτιστα. Τις πρώτες 3-4 εβδομάδες της ζωής, είναι απαραίτητο να δίνεται γάλα σε σκόνη γατούλας. Σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, μπορεί επίσης να χορηγηθεί γάλα σε σκόνη για κουτάβι, αλλά μόνο έως ότου γίνει διαθέσιμο το ειδικό προϊόν για το γατάκι.
Το γάλα σε σκόνη πρέπει να αναμειγνύεται σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας, χωρίς να αφήνει σβόλους, και το κοτόπουλο θα ταΐσει με αυτό το γάλα σε θερμοκρασία 37 βαθμών Κελσίου. Πρέπει να προσέχουμε όμως: το ήδη παρασκευασμένο γάλα δεν πρέπει να χρησιμοποιείται αν έχει περάσει πάνω από 1 ώρα από την προετοιμασία. Στο εμπόριο κυκλοφορούν πολλά έτοιμα προϊόντα σε κονσέρβες, τα οποία ανοίγουμε και αποθηκεύουμε στην κατάψυξη σε δίσκους, παγοκύστες ή σωλήνες ορού, ώστε να έχουμε τις απαραίτητες μικρές μερίδες. Αν δεν έχουμε τη δυνατότητα να αγοράσουμε αυτά τα προϊόντα ή να ζήσουμε στην ύπαιθρο, μπορούμε να βοηθήσουμε τα γατάκια προσφέροντάς τους κατσικίσιο γάλα.
Σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, μπορούμε να αναμίξουμε 90 ml νερό, 90 ml συμπυκνωμένο γάλα, 120 ml γιαούρτι γάλακτος χωρίς λιπαρά και 4 κρόκους αυγών. Πολτοποιήστε τα πάντα, στραγγίστε και θερμαίνετε στους 37 βαθμούς Κελσίου περίπου. Κατά τις τρεις πρώτες εβδομάδες της ζωής, τα γατάκια πρέπει να ταΐζονται περίπου κάθε δύο ώρες. Εάν τα γατάκια είναι πολύ αδύναμα, πρέπει να ταΐζονται κάθε ώρα, και εάν αρνούνται να φάνε ή χάσουν βάρος παρά το γεγονός ότι ταΐζονται, θα πρέπει να τοποθετηθεί ένα σωληνάριο από τον κτηνίατρο.
Εκτός από το γάλα, στα γατάκια μπορεί να δοθεί και μια πάστα βιταμινών από την πρώτη μέρα της ζωής τους. Μετά από περίπου τέσσερις εβδομάδες, μπορείτε να δώσετε στα γατάκια χυλό με τη μορφή ειδικής γρατσουνιάς για γατάκια. Εάν αυτό δεν είναι διαθέσιμο, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κουάκερ για μωρά. Μειώστε την ποσότητα γάλακτος που δίνεται ανάλογα με την ποσότητα τροφής που καταναλώνουν τα γατάκια. Για τους επιλεκτικούς που τρώνε, μπορείτε να τους κάνετε να φάνε ζεσταίνοντας το φαγητό.
Οι πιπέτες, οι σύριγγες και τα μπουκάλια είναι οι πιο συχνά χρησιμοποιούμενες και χρήσιμες εναλλακτικές λύσεις. Δώστε μεγάλη προσοχή στη θέση του νεοσσού κατά το τάισμα. Σε καμία περίπτωση μην τον κρατήσετε πίσω. Πάρτε μια ζεστή κουβέρτα, τοποθετήστε το μωρό στην κοιλιά ή σε καθιστή θέση και ξεκινήστε να ταΐζετε. Στηρίξτε το κεφάλι και το πάνω μέρος του σώματος του μικρού σας, κρατώντας τα ψηλά ακόμα και λίγα λεπτά μετά το τέλος του φαγητού. Στην περιοχή της κοιλιάς και του πρωκτού πρέπει να κάνετε τακτικό μασάζ κατά τις πρώτες 20 ημέρες της ζωής, με ένα ελαφρώς υγρό και ζεστό μαντήλι, για να τονωθεί η πέψη και η ούρηση.
Απέκκριση και δυσπεψία
Τα γατάκια συνήθως βγάζουν περιττώματα δύο ή τρεις φορές την ημέρα ή άλλη μια φορά. Τα γατάκια που δεν έχουν φάει για μεγάλο χρονικό διάστημα θα αφοδεύσουν περίπου 20 ώρες μετά το πρώτο τάισμα.
Ακριβώς όπως τα μωρά, τα γατάκια μπορεί να υποφέρουν από ορισμένες ασθένειες: δυσπεψία, φούσκωμα, διάρροια, δυσκοιλιότητα. Για να αποφύγετε προβλήματα πέψης, μπορείτε να αντικαταστήσετε το νερό που χρησιμοποιείται για την παρασκευή του γάλακτος με τσάι μάραθου, το οποίο επίσης χρησιμοποιείται συχνά για παθήσεις των μωρών.
Εάν τα γατάκια έχουν διάρροια, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το μείγμα βρασμένου νερού με γλυκόζη, μπορείτε να προσθέσετε προβιοτικά που συνταγογραφούνται από ειδικό στο ζεστό γάλα ή μπορείτε να αναμίξετε το γάλα με τσάι από μαύρο, χαμομήλι ή βατόμουρο, αλλά σε μειωμένη συγκέντρωση.
Σε περίπτωση δυσκοιλιότητας μπορεί να χρησιμοποιηθεί παραφινέλαιο σε μπουκάλια ή κλύσματα. Για το κλύσμα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια σύριγγα με μια θηλή.
Τα παράσιτα πρέπει να έχετε στο μυαλό σας όταν φροντίζετε ορφανά γατάκια
Επειδή ανατρέφονται από ανθρώπους, τα γατάκια δεν επωφελούνται από την προστασία του πρωτογάλακτος της μητέρας τους, γεγονός που τα καθιστά πολύ ευαίσθητα σε διάφορες λοιμώξεις. Ευτυχώς, υπάρχουν ζυμαρικά με αντισώματα που καταπολεμούν τα πιο κοινά παθογόνα. Μια άλλη μέθοδος θα ήταν η μετάγγιση αίματος για τις πρώτες τέσσερις ημέρες, από τη μητέρα γάτα, εάν είναι δυνατόν, ή από άλλη γάτα.
Η αποπαρασίτωση πραγματοποιείται στις 2, 4, 8 και 12 εβδομάδες, στη συνέχεια κάθε μήνα μέχρι την ηλικία των 6 μηνών και στη συνέχεια ανάλογα με τις ανάγκες.
Όσον αφορά τα εξωπαράσιτα, δεν μπορούν να χορηγηθούν σκευάσματα σε γατάκια ηλικίας κάτω των 8 εβδομάδων. Έως και 8 εβδομάδες, μπορείτε να απαλλαγείτε από τους ψύλλους μεμονωμένα, χρησιμοποιώντας μια ειδική χτένα ψύλλων.
Μετά από 8 εβδομάδες, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα σπρέι κατά των ψύλλων, που εφαρμόζεται ομοιόμορφα στο σώμα της γατούλας. Επίσης, το γατάκι θα πρέπει να χτενίζεται τουλάχιστον μία φορά την ημέρα με τη χτένα ψύλλων και τα υφάσματα στα οποία κάθεται θα πρέπει να αλλάζονται καθημερινά. Αυτά τα υλικά πρέπει να πλένονται σε θερμοκρασία 75 βαθμών Κελσίου.
Το πρώτο εμβόλιο ιδανικά θα γινόταν στις 8 εβδομάδες και σε βάρος 1 κιλό. Το εμβόλιο πρέπει να χορηγείται μόνο σε υγιή γατάκια για την προστασία τους από κοινούς ιούς.
Εάν επιλέξετε να υιοθετήσετε ένα μεγαλύτερο εγκαταλελειμμένο κουτάβι, συνιστάται να του δώσετε έναν ειδικό χώρο σε ένα δωμάτιο όπου μπορεί να υποχωρήσει όταν φοβηθεί. Μπορείτε να βάλετε ένα ρολόι που χτυπάει δίπλα στο κλουβί του καθώς μιμείται τον ήχο του καρδιακού παλμού της μητέρας και επίσης ένα μπουκάλι ζεστό νερό στο κρεβάτι του γατιού θα του δώσει άνεση καθώς θα το νιώσει σαν να ήταν η θερμότητα του σώματος της μητέρας. Προσπαθήστε να απομονώσετε το γατάκι από δυνατούς θορύβους ή πλήθη μέχρι να συνηθίσει τους ανθρώπους και να μάθει να κοινωνικοποιείται.
Προσωπική εμπειρία με υιοθετημένα γατάκια
Δύο γάτες, που υιοθετήθηκαν από το κουτάβι, το 2009 και το 2019. Στην παρακάτω εικόνα, είναι ήδη σχεδόν 11 ετών και 1 έτους.
Οι δύο μαύρες γυναίκες μοιράζονται την ίδια ιστορία. 10 χρόνια διαφορά μεταξύ τους. «Ποντίκι», που βρέθηκε πριν από σχεδόν 12 χρόνια, να κλαίει ένα καλοκαιρινό πρωινό μπροστά στο τετράγωνο. Κατέβηκα κάτω, την πήρα στην τσέπη του αθλητικού μου παντελονιού, την τάισα και την άφησα γύρω από το σπίτι στην τύχη της. Συνδέθηκε αμέσως μαζί μου. Ήταν περίπου 2-3 εβδομάδων και δεν μπήκα στον κόπο να του δώσω μεγάλη σημασία. Έφαγε οτιδήποτε. Από μαγειρευτά μέχρι κονσέρβες για γάτες και δημητριακά. Το κουτί απορριμμάτων φαινόταν να το ήξερε από πριν. Προσπάθησε να πηδήξει πάνω από την ψηλή προεξοχή των απορριμμάτων και τελικά τα κατάφερε. Δεν έκανε ποτέ την ανάγκη του μέσα στο σπίτι.
«Buffy», μια ιστορία indigo. Βρέθηκε ακόμα όταν ήταν περίπου 2-3 εβδομάδων, μόλις 10 χρόνια μακριά και στον μπροστινό κήπο ενός άλλου οικοπέδου. Προσαρμόστηκε αμέσως και δεν είχε κανένα ενδοιασμό να πάει κατευθείαν στο φαγητό του Soritel. Ωστόσο, υπήρχε και μια διαφορά. Πολύ βρώμικο και γεμάτο εμβολιασμένους ψύλλους. Πλένεται στο νεροχύτη και αποπαρασίτωση έκτακτης ανάγκης. Κινδύνεψε να την κατασπαράξουν παράσιτα. Εκτός από ειδική τροφή για γατάκια, δεν την έχω φροντίσει στο ελάχιστο. Μόνη της πήγε στο κιβώτιο απορριμμάτων, μόνη της έπαιζε με ό,τι έβρισκε στο σπίτι, ακόμα κι αν η Σορισέλ δεν το δεχόταν την πρώτη φορά.
