Świerzb u kotów reprezentuje A pasożytniczy stan dermatologiczny z znaczący wpływ zaraźliwy. Choroba ta może nie tylko mieć wpływ na zdrowie kotów, ale może również szybko przenieść się na inne zwierzęta mające kontakt z chorymi kotami, takie jak psy lub inne ssaki domowe. Jednak tym, co sprawia, że świerzb u kotów jest jeszcze bardziej niepokojący, jest to, że może on być również przenoszony na ludzi, powodując poważne problemy dermatologiczne. Dlatego w przypadku świerzbu u kota konieczne jest podjęte zostaną natychmiastowe działania do izolacji i leczenie zwierzęcia, jak również dla rygorystyczna higiena środowiska, w celu zapobiegania potencjalnemu przeniesieniu zakażenia zarówno na inne zwierzęta, jak i na członków rodziny mających kontakt z chorym kotem.
Obok świerzb uszny który jest najbardziej rozpowszechniony i o którym pisałem cały artykuł, istnieją inne rodzaje świerzbu, co najmniej równie niebezpieczne, które mogą obniżyć jakość życia kotów.
Przedmiot
Świerzb u kotów - Rodzaje świerzbu
Istnieje kilka rodzajów świerzbu, które mogą atakować koty, ale najczęstsze to: świerzb uszny (Otodektyka), notoryczna ropucha, świerzb sarkoptyczny, świerzb demodektyczny i świerzb Cheyletiella.
Grzybica uszna (Otodeksja)
Świerzb uszny wpływa na uszy kota i jest powodowany przez roztocza otodektyczne. Objawy obejmują swędzenie uszu, potrząsanie głową i woskowinę. Widoczne jest coś w rodzaju fusów z kawy (ciemna, sucha wydzielina).
Świerzb notohedryczny kotów (Râia Notedrică)
Świerzb u kotów może być również wywołany przez roztocza Notoedres cati i może powodować intensywne swędzenie, łysienie i podrażnienia skóry, szczególnie w okolicy głowy i szyi.
Demodetyczny świerzb
Demodetyczny świerzb, jest również znany jako „czerwona rdza”. Jest to spowodowane przez roztocza Demodex i może być zlokalizowany (wpływający na określony obszar skóry) lub uogólniony (wpływający na całe ciało). Objawia się łysieniem, zaczerwienieniem i podrażnieniem skóry.
Świerzb Cheiletieloza
Jest to forma świerzbu występująca u kotów, wywoływana przez pasożyta Cheyletiella blakei i często określa się je mianem „roztoczy”. Ten stan może być mylony z łupieżem, ponieważ roztocza podążając za swoimi ruchami pozostawiają biały nalot na sierści kota. Dlatego tak ważne jest zachowanie szczególnej ostrożności i umiejętność rozróżnienia tych dwóch problemów dermatologicznych.
Świerzb zakrzepowo-zatorowy
Zakrzepica to choroba wywoływana przez roztocza Neotrombicula larvae i charakteryzuje się wyglądem niektórych zmiany skórne konkretny. Zmiany te mogą mieć postać grudek lub krost i towarzyszą im świądowe otarcia, czyli zadrapania lub owrzodzenia, głównie na brzuchu, kończynach oraz głowie i uszach. Roztocza te nazywane są „roztoczami żniwnymi” lub „roztoczami żniwnymi”, ponieważ przyczepiają się do skóry zwierząt, a czasami ludzi, i mogą powodować znaczny dyskomfort. Zakrzepica jest problemem dermatologicznym wymagającym uwagi lekarza weterynarii w celu postawienia właściwej diagnozy i leczenia.
Świerzb u kotów – leczenie
Leczenie świerzbu różni się w zależności od konkretnego rodzaju pasożyta powodującego schorzenie. Ponieważ istnieje kilka rodzajów roztoczy, które mogą wywołać świerzb u zwierząt, w tym u kotów, podejście terapeutyczne należy dostosować do zidentyfikowanego patogenu. Istnieją jednak pewne wspólne zasady leczenia świerzbu u kotów.
Pierwszym krokiem jest zawsze postawienie prawidłowej diagnozy, którą osiąga się na podstawie badania klinicznego i/lub badań laboratoryjnych. Po określeniu rodzaju pasożyta lekarz weterynarii zaleci odpowiednie leczenie. Może to obejmować przyjmowanie leków przeciwpasożytniczych w postaci płynów, szamponów lub tabletek, a także leczenie miejscowe lub doustne.
Jeśli wykryto tę chorobę u kota, ważne jest podjęcie działań zapobiegających rozprzestrzenianiu się pasożyta w całym gospodarstwie domowym. Może to obejmować rygorystyczną higienę środowiska, a w niektórych przypadkach profilaktyczne leczenie innych zwierząt w gospodarstwie domowym. Istotne jest także ścisłe przestrzeganie zaleceń lekarza weterynarii dotyczących podawania leków i czasu trwania leczenia. Nawet jeśli objawy ustąpią przed zakończeniem leczenia, ważne jest, aby kontynuować leczenie i upewnić się, że wszystkie pasożyty zostały wyeliminowane.
Podsumowując, leczenie świerzbu u kotów zależy to od konkretnego rodzaju pasożyta i musi zostać określone przez specjalistę. W celu postawienia prawidłowej diagnozy i ustalenia odpowiedniego planu leczenia dla kota niezwykle istotna jest konsultacja z lekarzem weterynarii.
