Wat is FeLV (kattenleukemievirus) en wat zijn de symptomen

FeLV (kattenleukemievirus) is een van de gevaarlijkste ziekten voor katten. Het kattenleukemievirus is een aandoening die het immuunsysteem van de kat verzwakt en kan leiden tot kanker en andere zeer gevaarlijke ziekten. FeLV is een infectieziekte die wordt veroorzaakt door een virus (retrovirus), dat deel uitmaakt van dezelfde familie als het menselijke HIV-virus en het virus dat FeV bij katten veroorzaakt.

Hoewel het een zeer besmettelijke ziekte is, hoeft u zich geen zorgen te maken als u een hond of ander niet-katachtig huisdier heeft met uw met FeLV geïnfecteerde pika. Zoals de naam al doet vermoeden, is het kattenleukemievirus alleen aanwezig bij katten en andere katten. Het kan niet worden overgedragen op honden, papegaaien, andere dieren of mensen.

Hoe wordt FeLV (kattenleukemievirus) overgedragen?

FeLV (kattenleukemievirus) kan op verschillende manieren het lichaam van de kat binnendringen, waardoor de ziekte zeer besmettelijk is. Eenmaal in het lichaam van de kat kan FeLV zich in verschillende cellen voortplanten, waarbij de voorkeur uitgaat naar lymfocyten – de bewakers van het immuunsysteem van de kat. Deze cellen worden door het hele lichaam aangetroffen en worden vaak geëlimineerd via afscheidingen zoals speeksel, ontlasting of urine.

FeLV heeft een lage weerstand in de externe omgeving, dus u hoeft zich geen zorgen te maken als de kat langs de ontlasting loopt die er van de vorige dag was. Nauw contact tussen katten is echter noodzakelijk, vooral tijdens perioden van hitte, wanneer ze kunnen bijten, krabben en vechten om te paren.

Omdat het FeLV-virus aanwezig is in het speeksel van de kat, kan het worden overgedragen als twee katten water drinken of uit dezelfde kom eten. Als een kat besmet is, bestaat er bovendien een risico dat de ziekte in de eerste levensdagen wordt overgedragen op haar kittens.

De symptomen

De symptomen die verband houden met kattenleukemie variëren sterk van kat tot kat, waardoor het erg moeilijk is om het verloop van de ziekte nauwkeurig te voorspellen. Er zijn katten die het virus zelf kunnen opruimen, terwijl andere katten besmet kunnen raken zonder duidelijke symptomen te vertonen. Sommige katten kunnen algemene symptomen vertonen, zoals koorts, verminderde eetlust en gebrek aan beweging.

In ernstigere gevallen kunnen lymfomen optreden. Dit zijn eigenlijk tumoren die in verschillende delen van het lichaam kunnen voorkomen en waarvoor mogelijk een chirurgische behandeling of chemotherapie nodig is.

De overmatige groei van lymfocyten in het lichaam van de kat, bekend als leukemie, duidt op een tekort aan het functioneren van het immuunsysteem, wat betekent dat elk ander virus of elke andere bacterie die het lichaam van de kat binnendringt gemakkelijk andere secundaire ziekten kan veroorzaken.

Er moet ook gezegd worden dat katten ook immuun zijn voor FeLV. Hoewel ze in contact zijn geweest met het virus, kunnen ze het de eerste 2 tot 4 weken na infectie niet verspreiden. Na een paar weken kunnen ze andere katten infecteren met het kattenleukemievirus.

Feline Leukemie Virustests en analyse

De diagnose van het kattenleukemievirus is gebaseerd op laboratoriumtests. Hiertoe behoren onder meer sneltests zoals de SNAP TEST, die, door het analyseren van een klein bloedmonster, geïnfecteerde katten tijdens viremie kan identificeren. PCR of beenmerganalyse wordt echter als de meest relevante diagnostische methode beschouwd, die een nauwkeurige identificatie van het FeLV-virus oplevert.

Wanneer u uw kat naar de dierenarts brengt, kan hij aanvullende tests gebruiken om kattenleukemie te diagnosticeren. Met de ELISA-test kunnen bijvoorbeeld FeLV-eiwitten in het bloed worden geïdentificeerd. Deze test is zeer gevoelig, waardoor infecties in een zeer vroeg stadium kunnen worden opgespoord. Het is goed op te merken dat sommige katten de infectie binnen een paar maanden kunnen genezen en vervolgens negatieve ELISA-resultaten kunnen geven.

Wat is FeLV (kattenleukemievirus) en wat zijn de symptomen
Wat is FeLV (kattenleukemievirus) en wat zijn de symptomen

Een andere relevante test is de IFA-test, die de progressieve stadia van de infectie detecteert. Katten die positief testen op IFA hebben een lage kans om het virus uit te stoten en hebben meestal een slechte langetermijnprognose. De IFA-test wordt uitgevoerd in het laboratorium, in plaats van in de dierenkliniek, en levert belangrijke informatie op voor de behandeling en behandeling van kattenleukemie.

Behandeling van het kattenleukemievirus (FeLV).

Helaas is er tot nu toe geen behandeling voor FeLV-infectie ontdekt. Er zijn therapieën beschikbaar die zich richten op het geven van vitamines en producten die het immuunsysteem stimuleren om de kwaliteit van leven van de zieke kat te verbeteren, maar de kat zal niet volledig herstellen. Er moet voor worden gezorgd dat de effecten van het kattenleukemievirus (bloedarmoede, kanker) worden vermeden of onder controle worden gehouden.

Momenteel is preventie de enige effectieve methode die u kunt implementeren om te voorkomen dat uw kat in contact komt met dit virus. Als u al een FeLV-positieve kat heeft, is het raadzaam om geen andere kat in huis te halen om overdracht van het virus te voorkomen. Hetzelfde als je een nieuwe kat van de straat wilt binnenhalen. Voordat u haar mee naar huis neemt, is het sterk aan te raden om haar te laten ontwormen en te laten testen op FeLV, zodat ze de kat of katten die u al heeft niet besmet.

Lees ook: De voordelen en hoe belangrijk het is om katten te vaccineren

Vaccinatie is een goede preventieve maatregel voor kittens. Zelfs als het geen volledige bescherming biedt, kan het vaccin het risico op infectie verminderen. Het wordt aanbevolen om het de eerste keer te geven als het kitten klein is en om het jaarlijks te vernieuwen. Hoewel het niet absoluut kan garanderen dat de kat tijdens zijn leven geen FeLV zal oplopen, is het wel een belangrijke stap in de bescherming.

Iubesc toate animalele, însă nu-mi pot ascunde slăbiciunea pentru pisici. PISICILE.ro este un proiect de suflet pe care vreau să împart experientele mele cu alți iubitori de feline. Nu sunt medic veterinar, așadar, articolele mele nu reprezintă un punct de vedere specializat.

Laat een reactie achter