Η δερματοφυτίαση στις γάτες είναι μια μυκητιασική λοίμωξη του δέρματος που απαντάται συνήθως στα κατοικίδια ζώα. Γνωστή και ως «δακτυλίτιδα» λόγω της κυκλικής εμφάνισης των βλαβών, αυτή η κατάσταση προκαλείται από μικροσκοπικούς μύκητες που ονομάζονται δερματόφυτα. Μεταξύ των παθογόνων που ευθύνονται είναιΣκύλος μικροσπορίων,Microsporum gypseumκαιTrichophyton mentagrophytes. Οι νεαρές γάτες, αυτές με μακριά γούνα ή με προϋπάρχοντα δερματολογικά προβλήματα είναι πιο επιρρεπείς σε αυτή την ασθένεια.
θέμα
Πώς λειτουργεί η δερματοφυτίαση στις γάτες;
Αυτή η μεταδοτική και μολυσματική πάθηση επηρεάζει το δέρμα, τη γούνα και τα νύχια της γάτας, προκαλώντας δερματικές βλάβες σε περιοχές νεκρού ιστού. Οι πολύ νεαρές γάτες, συχνά κάτω του ενός έτους, κινδυνεύουν περισσότερο.
Εάν έχετε μια γάτα που υποπτεύεστε ότι έχει δερματοφυτίαση, είναι καλύτερο να την απομονώσετε από άλλες γάτες ή κατοικίδια. Η δερματοφυτίαση μπορεί εύκολα να μεταδοθεί μεταξύ των ζώων, είτε άμεσα, μέσω επαφής με μολυσμένο δέρμα ή γούνα, είτε έμμεσα, μέσω μολυσμένων αντικειμένων όπως λουριά, μπολ ή έπιπλα. Επιπλέον, οι γάτες μπορούν επίσης να προσβληθούν από την ασθένεια από τρωκτικά που μεταφέρουν μύκητες.
Οι μύκητες που ευθύνονται για τη δερματοφυτίαση διεισδύουν στο δέρμα της γάτας, επηρεάζοντας τους θύλακες των τριχών. Αυτή η διαδικασία οδηγεί σε άτριχες περιοχές και δερματικές βλάβες. Τα δερματόφυτα τρέφονται με κερατίνη, την πρωτεΐνη στο επιφανειακό στρώμα του δέρματος και των νυχιών, επιδεινώνοντας τα συμπτώματα της νόσου.
Η περίοδος επώασης της δερματοφύτωσης μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με τον τύπο του παθογόνου, τη σοβαρότητα της μόλυνσης και την κατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος της γάτας. Ενώ ορισμένες περιπτώσεις υποχωρούν εντός ημερών, άλλες μπορεί να επιμείνουν για εβδομάδες ή και μήνες.
Η μετάδοση της νόσου ευνοείται από περιβαλλοντικές συνθήκες με υψηλή υγρασία και υψηλές θερμοκρασίες, γεγονός που εξηγεί την αυξημένη επίπτωση κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Συμπτώματα δερματοφυτίωσης
Τα κλινικά σημεία μπορεί να ποικίλλουν, αλλά τα πιο κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν:
- Κυκλικές περιοχές χωρίς γούνα, με φολιδωτή ή ερεθισμένη εμφάνιση.
- Ερυθρές βλάβες σε σχήμα δακτυλίου που μπορεί να συνοδεύονται από κνησμό.
- Εύθραυστη γούνα που σκίζεται εύκολα.
- Εύθραυστα και παραμορφωμένα νύχια, εάν η μόλυνση επηρεάζει τα νύχια.
- Σε σοβαρές περιπτώσεις, η εξάπλωση των βλαβών σε μεγαλύτερη περιοχή του σώματος.
Τα συμπτώματα είναι πιο εύκολα ορατά στις κοντότριχες γάτες, ενώ στις μακρυμάλλης γάτες η ασθένεια μπορεί να περάσει απαρατήρητη για λίγο, επειδή οι μύκητες που ευθύνονται για τη δερματοφυτίωση διαπερνούν το δέρμα της γάτας και δρουν από τη βάση της τρίχας.
Πώς αντιμετωπίζεται η δερματοφυτία στις γάτες;
Ευτυχώς, πρόκειται για μια ασθένεια για την οποία υπάρχουν πολλές θεραπείες, τις οποίες ο κτηνίατρός σας θα σας συστήσει αφού αξιολογήσει τη γάτα.
Η θεραπεία της δερματοφυτίωσης στις γάτες είναι πολύ σημαντική όχι μόνο για την υγεία του ζώου, αλλά και για την πρόληψη της εξάπλωσης της νόσου σε άλλα ζώα ή ανθρώπους, καθώς αυτή η κατάσταση είναι ζωονοσογόνος (δηλαδή, μπορεί να μεταδοθεί από ζώο σε άνθρωπο, και το αντίστροφο).
Δείτε επίσης: Μεταδοτικές ασθένειες που οι γάτες μπορούν να μεταδώσουν στον άνθρωπο
Η θεραπεία για δερματοφύτωση σε γάτες μπορεί να περιλαμβάνει:
1. Αντιμυκητιακά φάρμακα.
Χορηγείται από το στόμα (γκριζοφουλβίνη,ιτρακοναζόλη,τερβιναφίνη), δρουν κατά της μόλυνσης από το εσωτερικό. Η θεραπεία μπορεί να διαρκέσει από 4 έως 8 εβδομάδες, ανάλογα με τη σοβαρότητα της περίπτωσης.
2. Σαμπουάν και αντιμυκητιακά διαλύματα.
Το τακτικό πλύσιμο με ειδικά σαμπουάν με βάση τη χλωρεξιδίνη ή τη μικοναζόλη συμβάλλει στη μείωση του μυκητιακού φορτίου στο δέρμα.
3. Διατήρηση καθαρού περιβάλλοντος.
Είναι πολύ σημαντικό να απολυμάνετε τα αντικείμενα με τα οποία έρχεται σε επαφή η γάτα (κουβέρτες, παιχνίδια, έπιπλα) για να αποφευχθεί η εκ νέου μόλυνση.
4. Προσωρινή απομόνωση της γάτας.
Η άρρωστη γάτα θα πρέπει να απομονώνεται από άλλα ζώα μέχρι να θεραπευτεί για να περιοριστεί η εξάπλωση της μόλυνσης.
Στη διαχείριση της δερματοφυτίωσης, το πιο σημαντικό στοιχείο διάγνωσης είναι η επιβεβαίωση της παρουσίας λοίμωξης στην έναρξη των κλινικών συμπτωμάτων και η απουσία μόλυνσης στο τέλος της θεραπείας.
– Amelia G. White
Προληπτικά μέτρα
Όπως συμβαίνει με κάθε παρασιτική ασθένεια, η καλύτερη πρόληψη είναι η υγιεινή. Εξασφαλίζει τη σωστή υγιεινή της γάτας και του σπιτιού.
Ελέγχετε περιοδικά την υγεία του ζώου, ειδικά εάν έχει επαφή με άλλα ζώα, και αποφύγετε την έκθεση της γάτας σε τρωκτικά ή άλλες πιθανές πηγές μόλυνσης.
Συμπερασματικά, η δερματοφυτίωση στις γάτες είναι μια θεραπεύσιμη ασθένεια, αλλά απαιτεί υπομονή και κατάλληλα μέτρα για την πρόληψη της υποτροπής. Να συμβουλεύεστε πάντα έναν κτηνίατρο για σωστή διάγνωση και θεραπεία.
