Katten staan bekend om hun acrobatische kwaliteiten en hun anatomie waardoor ze verwrongen kunnen zitten of slapen in de vreemdste en grappigste posities. Naast dat ze onze bewondering verdienen, helpen deze acrobatische kwaliteiten en zeer snelle reflexen de kat te overleven en te ontsnappen uit kritieke situaties. Een van de meest interessante en spectaculaire gedragingen van deze katachtigen is het feit dat katten bijna altijd op hun pootjes vallen.
Laten we eerlijk zijn: de bewering dat ‘katten altijd op hun pootjes landen’ is niet helemaal waar, ook al lijken katten vaak de wetten van de zwaartekracht te trotseren. Als de hoogte waarop hij valt laag is, heeft de kat mogelijk niet genoeg tijd om zijn lichaam volledig te draaien of zijn poten uit te strekken voordat hij de grond raakt. Dit kan leiden tot ernstige verwondingen zoals kneuzingen of breuken.
onderwerp
Waarom vallen katten op hun voeten als ze springen of vallen?
Katten vallen op hun voeten dankzij een complex mechanisme dat de oprichtreflex wordt genoemd. Bij deze reflex zijn verschillende systemen betrokken die verband houden met de unieke anatomie en fysiologische factoren van de kat. Het vestibulaire systeem, de ogen, de proprioceptie, de anatomie van de wervelkolom en het spierstelsel vormen allemaal de oprichtreflex.
Hier ziet u hoe elk van deze systemen werkt: katten vallen bijna elke keer op hun voeten.
Het vestibulaire systeem van de kat
Katten hebben een sterk ontwikkeld vestibulair systeem in het binnenoor, waardoor ze een uitstekend gevoel van evenwicht en ruimtelijke oriëntatie hebben. Dit systeem helpt de kat de zwaartekracht waar te nemen en onmiddellijk zijn positie ten opzichte van de grond te detecteren, zelfs als hij tijdens de val in de lucht draait. Kortom, het is het vestibulaire systeem dat haar zeer snel gegevens geeft over haar positie in de ruimte. Tegelijkertijd geven scherpe ogen visuele informatie over de positie van het lichaam en de omgeving.
Proprioceptie bij katten
Een andere belangrijke factor bij de oprichtreflex is proprioceptie. Proprioceptie bij katten is hun vermogen om hun lichaamspositie in de ruimte waar te nemen en zelf te reguleren zonder gebruik te maken van zicht. Dankzij dit gevoel kunnen katten op elk moment precies weten waar hun lichaamsdelen zich bevinden, wat erg belangrijk is om zich correct te oriënteren wanneer ze van een hoogte vallen.
Bij proprioceptie zijn gespecialiseerde receptoren in spieren, gewrichten en pezen betrokken, die informatie over hun spanning en positie naar de hersenen van de kat sturen. Dankzij dit vermogen kunnen katten tijdens een val snelle en nauwkeurige lichaamsaanpassingen uitvoeren, zodat ze zich altijd kunnen draaien en op hun voeten kunnen landen.
De wervelkolom en spieren van katten
Het vestibulaire systeem, de scherpe ogen en de proprioceptie worden aangevuld door de spectaculaire anatomie van de kat. Katten hebben een zeer flexibele wervelkolom die bestaat uit veel kleine wervels. Door deze flexibiliteit kunnen ze snel en efficiënt in de lucht draaien om hun lichaamspositie aan te passen.
Bovendien profiteren katten van een flexibel en zeer goed gedefinieerd spierstelsel, dat perfect wordt gecoördineerd door de hersenen. Wanneer een kat valt, zorgen de spieren en ruggengraat ervoor dat hij zichzelf in de juiste positie positioneert om op zijn pootjes te landen.
De dynamiek waardoor katten op hun voeten vallen
Wanneer een kat valt, detecteert het vestibulaire apparaat in zijn binnenoor de plotselinge verandering in oriëntatie. Als reactie hierop draait de kat snel zijn kop om de "opwaartse" richting te bepalen. Informatie van het vestibulaire apparaat en de ogen is geïntegreerd om de positie van het lichaam in de ruimte te bepalen. Dankzij de flexibele rugspieren kan de kat zijn romp draaien zodat hij in lijn ligt met zijn hoofd. Wanneer de kat de grond nadert, strekt hij zijn poten uit om de impact van de val op te vangen.
Dit complexe proces wordt in slechts een fractie van een seconde volbracht, dankzij de hoge snelheid van de reflexen van de kat en de flexibiliteit van de wervelkolom. Hoewel katten niet altijd perfect landen, geeft hun oprichtreflex hen een veel betere kans om veilig te landen dan andere dieren.
Wanneer katten van grote hoogte vallen, kunnen ze hun lichaam plat maken om hun valsnelheid te vertragen, waarbij ze hun staarten gebruiken om hun evenwicht en richting aan te passen.
Kortom, het vermogen van katten om altijd op hun pootjes te landen is het resultaat van een combinatie van anatomie, fysiologie en instinct. De buitengewone flexibiliteit van de wervelkolom, het hoogontwikkelde vestibulaire systeem en hun opmerkelijke proprioceptie zorgen ervoor dat deze katten nauwkeurige en snelle bewegingen kunnen uitvoeren tijdens de val. Deze natuurlijke zelfregulerende en snel aanpasbare mechanismen zorgen voor veilige en sierlijke landingen, zelfs vanaf aanzienlijke hoogte. Als katten echter van een lage hoogte vallen, hebben ze geen tijd om hun oprichtreflex volledig te activeren.
Lees ook: 30 interessante feiten over katten.
Houd er ook rekening mee dat wanneer katten van grote hoogte vallen, ze zeer ernstige of dodelijke verwondingen kunnen oplopen.
