Kattenkrabziekte. Wat het is en hoe het zich manifesteert.

Boala Zgârieturii de Pisică, cunoscută și sub denumirea de Febra Zgârieturii de Pisică, este o afecțiune cauzată de bacteria Bartonella henselae. Această bacterie declanșează inflamarea ganglionilor limfatici, apariția umflăturilor pe piele, iritații și febră.

Bartonella henselae kan mensen infecteren door beten of krassen van katten, zowel gedomesticeerde als wilde katten (vooral kittens), of door contact met hun speeksel op een open wond.

Boala Zgârieturii de Pisică, sau limforeticuloza benignă, așa cum este cunoscută în termeni medicali, este relativ rară și de obicei nu cauzează afecțiuni grave, dispărând de la sine în cele mai multe cazuri. Nu trebuie să vă panicați.

oorzaken

Circuitul prin care această boală se intalează este simplu. Puricii sunt cei care infectează animalele cu bacteria care provoacă Febra Zgârieturii de Pisică. Pisicile, în special pisoii, pot dezvolta infecții bacteriene în sânge fără să prezinte simptome, și pot transmite această infecție oamenilor prin saliva lor, care intră în contact cu o rană deschisă. Așadar, pisicile care sunt ținute în apartament la bloc sau și cele de afară care sunt deparazitate, este puțin probabil să poată transmite această boală.

Er wordt aangenomen dat de directe beet van een vlo deze ziekte ook kan veroorzaken, maar dit is nog niet wetenschappelijk bewezen.

Risicofactoren bij kattenkrabziekte

Iedereen die in de buurt van katten woont, loopt het risico de kattenkrabziekte te ontwikkelen, maar deze aandoening komt vaker voor bij kinderen jonger dan 15 jaar.

Mensen bij wie de diagnose HIV is gesteld of die een verzwakt immuunsysteem hebben, lopen een groter risico op het ontwikkelen van ernstige complicaties van de ziekte.

Symptomen van kattenkrabziekte

Deze ziekte manifesteert zich door twee specifieke symptomen: de zwelling van de lymfeklieren en het verschijnen van zwellingen of cysten onder de huid (papels). Huidtags kunnen verschijnen als uitslag of knobbeltjes en bevinden zich meestal in de buurt van de krab of beet van de kat of in contact met zijn speeksel.

Tekenen en symptomen van de ziekte verschijnen meestal drie tot tien dagen nadat de kattenkrab of wond zich heeft voorgedaan en kunnen bestaan ​​uit:

  • Papels (bultjes of cysten onder de huid)
  • Uitslag
  • Gezwollen en pijnlijke lymfeklieren (lymfadenopathie)
  • Koorts
  • Spier-, bot- of gewrichtspijn
  • Verlies van eetlust of gewichtsverlies
  • Vermoeidheid

Diagnostiek

Om de Cat Scratch-ziekte te diagnosticeren, zal de arts een lichamelijk onderzoek uitvoeren om te controleren op krassen of wonden op de huid en huiduitslag, samen met een volledige patiëntgeschiedenis. Bevestiging van contact met katten is vaak noodzakelijk voor de diagnose.

De arts zal ook de lymfeklieren voelen om te beoordelen of ze ontstoken zijn. Soms kan de ziekte van Cat Scratch alleen op basis van dit onderzoek worden vastgesteld, maar meestal zal de arts ook om een ​​bloedmonster vragen om te testen op de aanwezigheid van de Bartonella henselae-bacterie. Negatieve serologische tests sluiten de diagnose van de ziekte niet uit.

In zeldzame gevallen, wanneer er geen duidelijk bewijs uit bloedonderzoek is, kan de specialist ervoor kiezen om een ​​vochtmonster uit de lymfeklieren te nemen om de diagnose te bevestigen.

De symptomen van de ziekte kunnen soms vergelijkbaar zijn met die van andere aandoeningen of medische problemen. Daarom moet de diagnose door een gespecialiseerde arts worden gesteld.

Behandeling van kattenkrabziekte

Omdat de kattenkrabziekte meestal vanzelf geneest, wordt behandeling aanbevolen om de symptomen te verlichten. De arts kan een antibioticum voorschrijven om de bacteriële infectie te bestrijden, maar dit wordt alleen aanbevolen als het immuunsysteem verzwakt is of als de symptomen enkele maanden aanhouden.

De symptomen kunnen thuis onder controle worden gehouden door koortswerende en ontstekingsremmende behandelingen toe te dienen of door warme kompressen op pijnlijke lymfeklieren aan te brengen.

In het geval van een ernstigere aandoening, waarbij de lymfeklieren extreem ontstoken en pijnlijk zijn, kan de arts besluiten deze klieren te draineren om de symptomen te verlichten.

Cat Scratch Fever is over het algemeen zelflimiterend en veroorzaakt geen complicaties of langetermijneffecten. Bij een klein aantal mensen kan de ziekte echter ook andere organen aantasten, waardoor ernstigere aandoeningen kunnen ontstaan.

De duur van de symptomen bij deze ziekte hangt af van het belangrijkste symptoom van de aandoening, namelijk zwelling van de lymfeklieren. Deze kan twee tot acht weken aanhouden en verdwijnt meestal vanzelf.

Complicaties van kattenkrabziekte

De meeste gezonde mensen ontwikkelen geen complicaties door de Cat Scratch-ziekte. Mensen met een verzwakt immuunsysteem, zoals mensen met HIV/AIDS, diabetes of die chemotherapie ondergaan, kunnen echter ernstige complicaties ervaren.

Hoewel het geen ernstige aandoening is, kan de kattenkrabziekte enkele zeldzame maar mogelijke complicaties veroorzaken, zoals:

  • Encefalopathie: een hersenaandoening die kan optreden wanneer bacteriën zich naar de hersenen verspreiden, wat kan leiden tot blijvende schade of zelfs de dood.
  • Neuroretinitis: een ontsteking van de oogzenuw en het netvlies, die wazig zicht kan veroorzaken en onmiddellijke behandeling vereist.
  • Osteomyelitis: een bacteriële infectie van de botten die botschade kan veroorzaken, waarbij soms amputatie van de aangetaste ledematen nodig is.
  • Oculoglandulair Parinaud-syndroom: een aandoening die kan optreden doordat bacteriën het oog bereiken en soms een operatie vereisen.
  • Bacillaire angiomatose: een huidaandoening die wordt gekenmerkt door rode, verheven laesies omgeven door een schilferige ring, die ook inwendige organen kan aantasten.

Preventie

Als u katten heeft of met katten werkt, zijn er enkele eenvoudige stappen die u kunt nemen om kattenkrabziekte te voorkomen:

  • Vermijd beten of krassen van katten.
  • Was uw handen na het spelen, oppakken of aaien van katten of kittens.
  • Houd katten binnenshuis om het risico op vlooienbeten te verminderen.
  • Aai geen zwerfkatten of kittens en ruim ze ook niet op.
  • Laat katten geen krassen of wonden likken.
  • Raadpleeg uw dierenarts voor advies over hoe u uw kat tegen vlooien kunt beschermen.
  • Als u immuunproblemen heeft en een huisdier wilt, adopteer dan een kat die ouder is dan een jaar, geen kitten.

Conclusie

Kortom, kattenkrabziekte is een aandoening die wordt veroorzaakt door de bacterie Bartonella henselae, die meestal wordt overgedragen via kattenkrabben of -beten. Deze ziekte kan onaangename symptomen veroorzaken, zoals gezwollen lymfeklieren, huiduitslag en koorts, maar geneest in de meeste gevallen vanzelf en veroorzaakt geen ernstige complicaties.

Lees ook: Katten en zwangere vrouwen. Moet de kat verwijderd worden?

Om de kattenkrabziekte te voorkomen, is het belangrijk om katten te krabben of bijten, handen te wassen na interactie met deze dieren en katten te beschermen tegen vlooien. Mensen met een verzwakt immuunsysteem zijn meer blootgesteld aan complicaties, en diagnose en behandeling moeten worden uitgevoerd door een gespecialiseerde arts.

Referentie:

Het begrijpen en opvolgen van preventieve maatregelen, evenals toegang tot passende medische zorg, zijn essentieel voor het beheersen en voorkomen van de verspreiding van de kattenkrabziekte in de gemeenschap.

Iubesc toate animalele, însă nu-mi pot ascunde slăbiciunea pentru pisici. PISICILE.ro este un proiect de suflet pe care vreau să împart experientele mele cu alți iubitori de feline. Nu sunt medic veterinar, așadar, articolele mele nu reprezintă un punct de vedere specializat.

Laat een reactie achter