Ziekten van het niersysteem bij katten. Bloed in de urine, blaasontsteking.

Helaas worden ziekten van het niersysteem bij katten in een vrij groot percentage aangetroffen. Als u merkt dat uw kat veel water begint te drinken, vaak plast, moeite heeft met plassen, vaak in en uit de kattenbak gaat, of zijn geslachtsdelen likt, kan er sprake zijn van een probleem met het niersysteem.

Al deze aandoeningen van het niersysteem vereisen dringend overleg bij een dierenartskantoor. De dierenarts zal bepalen of het blaasontsteking, urethritis, urolithiasis of een urineweginfectie is, en zal een behandeling voorschrijven om de aandoening waaraan de kat lijdt op te lossen.

Katachtige idiopathische cystitis

Idiopathische cystitis is een van de meest voorkomende aandoeningen van het nierstelsel bij katten. Cystitis kan worden veroorzaakt door bacteriële infecties, aandoeningen van het zenuwstelsel, blaasstenen of diabetes.

Mogelijke oorzaken van idiopathische cystitis bij uw kat:

• Bacteriële cystitis, minder vaak voorkomend bij katten van jonge en middelbare leeftijd, treedt op wanneer bacteriën uit het darmkanaal van de kat naar de urineblaas migreren.
• De aanwezigheid van stenen in de urineblaas.
• Tumoren van de urineblaas. (Deze zijn vrij zeldzaam bij katten).
• Aandoeningen van het zenuwstelsel, waardoor de kat niet volledig kan plassen.
• Aandoeningen zoals diabetes, de ziekte van Cushing, het gebruik van cortisonmedicijnen of cytostatica kunnen vatbaar maken voor het optreden van blaasontsteking.

Tekenen die kunnen wijzen op de aanwezigheid van blaasontsteking bij katten zijn onder meer: ​​de aanwezigheid van bloed in de urine, moeite met plassen of een verhoogde frequentie van plassen.

Bij de behandeling van idiopathische cystitis bij katten wordt gedurende 5-7 dagen een medicijn ingenomen. Bij bacteriële cystitis bestaat de behandeling uit het nemen van antibiotica gedurende 2-3 weken. Voor katten die vaak last hebben van bacteriële cystitis, wordt onderzoek aanbevolen om de oorzaken te identificeren die hen vatbaar maken voor deze aandoening. Het kunnen aandoeningen van het zenuwstelsel of tumoren van de urineblaas zijn.

Preventie van blaasontsteking bij katten is heel eenvoudig. Het wordt aanbevolen om uw kat onbeperkt toegang te geven tot vers, schoon water en een kattenbak, zodat hij kan plassen wanneer hij maar wil.

Urolithiasis. Ziekte van het niersysteem bij de kat

Urolithiasis, ook wel de vorming van zand of stenen in de urineblaas genoemd, is een veel voorkomende aandoening bij katten. Dit manifesteert zich door bloederige urine, verhoogde frequentie van urineren of moeite met urineren. Stenen kunnen vanuit de blaas naar de urethra migreren en zo de urethra blokkeren, waardoor de kat niet meer kan plassen.

Onze ervaring met een kitten is dat deze aandoening extreem pijnlijk wordt als de kat een volle blaas heeft en niet meer kan plassen. Er is een spoedinterventie van de dierenarts nodig, die met medicijnen en specifieke technieken de urinebuis van de kat zal deblokkeren. In de meeste gevallen is de enige behandeling een operatie.

De vorming van stenen in de blaas van katten wordt veroorzaakt door de overmatige aanwezigheid van minerale zouten in de urine, zoals magnesium, fosfor en calcium. In deze gevallen wordt aanbevolen om voedingsmiddelen die deze stoffen bevatten op een evenwichtige manier te voeren.

Om dit probleem van het niersysteem bij de kat te voorkomen, wordt aanbevolen om voedsel te geven dat de pH van de urine regelt, vooral als deze zuur is, zoals normaal is. We moeten echter voorzichtig zijn! Als de pH van de urine laag is, wat wijst op alkalinisatie, kan het pH-gecontroleerde dieet het risico op steenvorming (dwz blaasstenen) vergroten.

Hoewel kattenurine normaal gesproken steriel is, bevorderen bacteriële infecties de vorming van stenen. Er bestaat ook een risico op steenvorming als de kat niet voldoende water drinkt of alleen droogvoer krijgt. Het wordt ook aanbevolen om vochtige, ongezouten voeding te geven.

Ook is het belangrijk dat de kat voortdurend toegang heeft tot de kattenbak om te plassen wanneer hij wil, en dat deze schoon wordt gehouden. Bij het ontbreken van deze toegang of in het geval van een vuile bak kan de kat urine vasthouden en worden de bacteriën die tot steenvorming kunnen leiden niet verwijderd, maar kunnen worden afgezet.

In dierenwinkels en veterinaire apotheken zijn verschillende capsules en crèmes verkrijgbaar die struviet helpen afbreken.

Hematurie, ziekte van het niersysteem bij de kat

Hematurie wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van bloed in de urine. Kortom, hematurie is de medische term die wordt gebruikt voor de aanwezigheid van bloed in de urine, zowel bij mensen als bij katten of andere dieren. De aanwezigheid van bloed in de urine kan met het blote oog of alleen onder een microscoop worden waargenomen.

De oorzaken van deze aandoening van het niersysteem bij de kat omvatten veel potentiële factoren. Bacteriële infecties van de urinewegen of geslachtsorganen van de kat, kanker in de urinewegen of geslachtsorganen, de aanwezigheid van stenen in de urinewegen, vooral in de blaas en urethra, aangeboren afwijkingen van de urinewegen (waaronder een blaasdivertikel bekend als de urachus ), parasieten die in de urinewegen worden aangetroffen, stollingsstoornissen die leiden tot bloedingen als gevolg van een laag aantal bloedplaatjes, trauma aan de nieren en de blaas, en door geneesmiddelen geïnduceerde hematurie.

De gevolgen van hematurie kunnen variëren van onmerkbaar tot ernstig, waaronder bloedarmoede en extreme zwakte.

Idiopathische hematurie, goedaardig van aard en afkomstig van de nieren, is een zeldzame aandoening, maar kan gepaard gaan met bloedarmoede.

Veel voorkomende symptomen van deze aandoening van het niersysteem bij katten zijn onder meer: ​​moeilijk of pijnlijk plassen, spasmen tijdens het plassen, veelvuldig plassen en buikpijn. Indien één van deze symptomen aanwezig is, wordt aangeraden dringend een dierenarts te raadplegen. Omdat de oorzaken meerdere kunnen zijn, kan de kat last hebben van een ernstige aandoening.

De behandeling zal worden toegepast volgens de exacte diagnose die de dierenarts zal stellen. Dit kan de toediening van antibiotica inhouden, aanpassing van het dieet in geval van stenen of nierfalen, vloeistoftherapie voor uitdroging of om het volume uitgescheiden urine te verhogen. In ernstigere gevallen kan een operatie nodig zijn om stenen of tumoren uit de urinewegen te verwijderen of om aangeboren afwijkingen te corrigeren.

Chronische nierziekte bij katten

Chronische nierziekte is een aandoening die specifiek voorkomt bij oudere katten. Het wordt gekenmerkt door de progressieve verslechtering van de nierfunctie, wat leidt tot de ophoping van gifstoffen in het bloed die normaal gesproken via de urine moeten worden geëlimineerd. Symptomen van deze aandoening van het niersysteem bij de kat zijn onder meer gewichtsverlies, overmatige dorst en plassen, gebrek aan eetlust, braken en moeite met plassen.

Ernstig zieke katten hebben vaak een ziekenhuisopname nodig om te rehydrateren. Elke andere medische behandeling mag alleen worden ingesteld na overleg met de dierenarts.

In extreme gevallen zou een niertransplantatie een laatste optie zijn, maar dit is een riskante en vrij dure procedure, vooral voor oudere katten. Het is goed om de risico's en voordelen af ​​te wegen voordat u een beslissing neemt over deze operatie.

Verwant: Plast de kat buiten de kattenbak? Hoe los je dit probleem op?

Wat ons betreft, als visliefhebbers en eigenaren, hebben we deze urinewegproblemen op afstand kunnen houden met de juiste voeding en kattenbakhygiëne. In dierenwinkels kun je speciale voeding vinden om de urinewegen van katten in optimale omstandigheden te ondersteunen.