Kedilerde periodontal hastalık (periodontitis), periodonsiyum da dahil olmak üzere çene kemiklerindeki dişlerin destek aparatlarını etkileyen bir durumdur. Periodontal hastalığın iki ana formu vardır: diş eti iltihabı ve periodontit. Diş eti iltihabı periodontitisin ortaya çıkışındaki ilk aşamadır ve bakteri plağı seviyesinde salınan asit salgıları ve toksinlerden kaynaklanır. Bu maddelerin tahriş edici etkisi vardır ve iltihaplanmaya neden olur. diş eti iltihabı. İltihaplanmanın enfeksiyona dönüşerek diş etinden dişin kemik yapısına ve bağ dokulara yayılması periodontitisin ilk evresi sayılabilir.
Periodontitis çoğu zaman göz ardı edilen ve tedavi edilmeyen diş eti iltihabından sonra ortaya çıkar. Bakteri plağı dişlerin üzerinde birikerek diş etlerini tahriş eder ve periodontal bağdaki kolajeni kaybederek alveol kemiğinin tahribatına neden olur, bu da dişin tutunmasını zayıflatır.
ders
Kedilerde periodontal hastalık. Nedenleri, belirtileri ve tedavisi.
Diş eti iltihabının ve periodontitise ilerlemenin ana nedeni ağız hijyeninin eksikliğidir. Ancak kedilerde periodontal hastalığı tetikleyebilecek başka önemli faktörler de vardır.
Kedilerde parodontozun nedenleri
Ağız hijyeni eksikliğinin yanı sıra kedilerde periodontiti tetikleyebilecek en yaygın nedenler şunlardır:
Viral enfeksiyonlar. Feline Calcivirus (FCV) ve Feline Herpes Virus (FHV), diş eti iltihabının tetiklenmesinde önemli bir rol oynayabilir ve Feline Lösemi Virüsü (FeLV) ve Feline İmmün Yetmezlik Virüsü (FIV), diş eti iltihabıyla doğrudan ilişkili olmasa da kedinin bağışıklık sistemini etkiler.
Dişlerin yanlış hizalanması. Dişlerin anormal konumlandırılması ve çapraşıklıkları bakteri plağının birikmesini kolaylaştırır.
Genetik. Bazı kediler genetik olarak diş hastalıklarına yatkındır ve bazı durumlarda sıkı ağız hijyenine rağmen periodontitis gelişebilir.
Diş rezorpsiyonu. Kedi ağzındaki çürük benzeri lezyonlar dişlerin çevresinde diş eti iltihabına yol açar.
Bağışıklık hastalıkları. Ağız boşluğunun mukoza zarının iltihaplanması, immünomedial veya otoimmün hastalıklardan, bağışıklık sisteminin bakteri plağı içinde biriken bakteriler ve toksinler gibi normal stres etkenlerine karşı abartılı reaksiyonlarından kaynaklanabilir.
Bakteri plağı. Diş eti iltihabında olduğu gibi dişlerde plak birikmesi periodontal hastalığın önemli bir nedenidir. Plak zamanla tartara dönüşerek diş eti iltihabına neden olabilir.
tartar: Tartar birikintileri tükürükten gelen ve dişlerin üzerinde biriken minerallerden oluşur. Tartar diş etlerini tahriş edebilir ve periodontal hastalığa katkıda bulunabilir.
Bakteriyel enfeksiyonlar: Dişlerin etrafında biriken patojen bakteriler, diş eti ve destek dokularında ciddi enfeksiyona ve iltihaplanmalara neden olabilir.
Kedilerde periodontal hastalık, ağız boşluğunu ve dişlerin destek dokularını etkileyen yaygın bir durumdur, bu nedenle azami dikkat gösterilmeli ve uzman bir veteriner hekime acil danışılmalıdır.
Kedilerde periodontal hastalığın belirtileri
Kedilerde periodontal hastalığın ana belirtileri şunlardır:
Ağız kokusu (ücret almıyor). Periodontal hastalığın ilk belirtilerinden biri ağız kokusudur.
Diş eti kanaması. Diş etleri fırçalama veya çiğneme sırasında kanayabilir.
Beslenme zorlukları. Kediler çiğneme ve yutmada zorluk yaşayabilir, bu da iştahın ve yiyecek alımının azalmasına neden olabilir.
aşırı tükürük. Aşırı tükürük, ağız rahatsızlığının bir işareti olabilir.
Çiğnerken ağrı. Kediler çiğneme sırasında ağrı hissedebilir.
Gevşek dişler veya diş kaybı. İleri aşamalarda periodontal hastalık diş kaybına neden olabilir.
Periodontit tedavisi. Kedilerde periodontal hastalık.
Doğru değerlendirme ve tedavi planlaması için kedinin bir veteriner hekim tarafından görülmesi çok önemlidir ve tavsiye edilir. Kedilerde periodontal hastalığın yönetimi, kedinizin ağız sağlığını korumak için dikkatli ve sürekli bir yaklaşım gerektirir.
Kedilerde periodontal hastalığın tedavisi hastalığın evresine göre değişmektedir. Kemik kaybı olmayan diş eti iltihabı durumunda, diş taşı temizleme etkilidir ve diş eti altı da dahil olmak üzere dişlerdeki bakteri plağının uzaklaştırılmasından oluşur. Bu prosedürler inflamasyonun yönetilmesine ve hastalığın ilerlemesinin önlenmesine yardımcı olabilir.
Dişin destek yapılarının kaybı tespit edilirse ve süreç geri döndürülemez ise veteriner hekim aşağıdaki çözüm yollarından birini tercih edecektir.
Diş eti altına antibiyotik uygulanması. Yerel enfeksiyonlarla savaşmak ve bakterilerin yayılmasını kontrol etmek.
Kanal açmaya çalışıyorum. Bazı durumlarda, enfeksiyonu içeriden uzaklaştırırken etkilenen dişi korumak için kanal tedavileri kullanılabilir.
Diş çekimiAh. Ağır vakalarda dişlerin onarılamaz şekilde hasar gördüğü durumlarda enfeksiyonun yayılmasını önlemek ve rahatsızlıkları önlemek için dişler çekilebilir.
Antibiyotik tedavisi. Şiddetli enfeksiyonlarda bakterilerle savaşmak ve iltihabı kontrol altına almak için antibiyotiklere ihtiyaç duyulabilir.
Acı Yönetimi. Hayvanın konforunu sağlamak için, işlemlere veya hastalık durumuna bağlı ağrıyı yönetmek için ilaçlar uygulanabilir.
Evde ağız hijyeni. Sahipler, diş sağlığını korumak için tasarlanmış belirli ürünleri fırçalamak ve kullanmak da dahil olmak üzere düzenli ağız hijyeni benimseyerek nüksetmelerin önlenmesinde önemli bir rol oynayabilir.
Titiz diş hijyeni sağlamak ve veteriner hekime düzenli ziyaretler yapmak, evcil hayvanınızın en iyi ağız sağlığına sahip olmasına yardımcı olur.
