Pochodzenie kota norweskiego leśnego

Jak sama nazwa rasy wskazuje, kot ten pochodzi z obszaru krajów skandynawskich, a dokładniej z Norwegii, gdzie nazywany jest „Norsk Skogkatt„. Norweski Las jest rasą naturalną, która pojawiła się bez interwencji człowieka. Pierwsza dokumentacja dotycząca tej rasy pochodzi z 1930 roku i pojawi się na pierwszej wystawie kotów w 1938 roku.
Do 1970 roku rasa kotów norweskich leśnych nie była eksportowana poza Skandynawię.

Uważa się, że rasa powstała w wyniku krzyżowania kotów krótkowłosych sprowadzonych przez Wikingów z Wielkiej Brytanii, kotów długowłosych sprowadzonych przez krzyżowców do Norwegii oraz kotów lokalnych, dzikich lub hodowlanych. Jak już wcześniej wspomniałem jest to rasa „czysta”, która pojawiła się bez ingerencji człowieka. Z naturalnych krzyżówek narodziła się rasa kotów norweskich leśnych, których budowa jest doskonale przystosowana do zimnych obszarów.

Cechy fizyczne i oczekiwana długość życia

Leśni Norwegowie są to koty o długiej i gęstej sierści, przystosowane do zimnych obszarów. Są to koty bardzo mocne, średniego wzrostu i dłuższe niż zwykłe koty. Waga dojrzałych kotów tej rasy waha się od 5 do 8 kg. Koty te mają silną masę mięśniową i bardzo mocną strukturę kości z elastycznymi stawami. Są bardzo podobne do rasy Maine Coon, ale ze względu na dłuższe nogi Norweski Las wydaje się mniej wytrzymały.

Podobnie jak kot syberyjski, kot norweski leśny zmienia swoje futro w zależności od pory roku, a zimą jest ono bardzo gęste. Zmiana ta występuje nawet wtedy, gdy kot mieszka w domu lub w kraju o łagodnych zimach. Jest to cecha charakterystyczna ras pochodzących z krajów nordyckich, gdzie zimy są długie i charakteryzują się bardzo niskimi temperaturami. Latem kot gubi większość sierści, ale jego ogon pozostaje puszysty jak zimą. A kępki futra w uszach i między opuszkami łap pozostają w okresie letnim.
Pomimo tego, że ma puszyste i gęste futerko, bardzo szybko schnie.

Dobrze jest szczotkować kota codziennie i przyzwyczajać się do tego już od najmłodszych lat. Jako dorosła będzie bardzo podekscytowana szczotkowaniem.

Będąc dużym kotem, Norweski Leśny osiąga dojrzałość w wieku około 4 lat, kiedy kot może osiągnąć wagę 8 kg. Średnia długość życia tej rasy kotów wynosi od 13 do 15 lat.

Kolory tej rasy są bardzo zróżnicowane, ale większość z nich występuje w połączeniu z bielą. Paski, niebieski, czarny, srebrny, złoty, pręgowany lub inne kombinacje kolorów.

Osobowość i charakter

Pomimo tego, że jest dużym i dziko wyglądającym kotem, Norweg to kot, który uwielbia być głaskany i kochany. Bardzo dobrze czuje się w obecności człowieka, nie odmawia głaskania i trzymania na rękach. Nie jest kotem hałaśliwym i miauczy tylko wtedy, gdy coś ją zaniepokoi. Bardzo głośno mruczy, gdy jest głaskana, czuje się kochana i bezpieczna.

Jest kotem idealnym zarówno do mieszkania jak i do mieszkania w celu. Woli wspinać się na drzewa i ma zabawny charakter. Jest bardzo przyjazna w stosunku do dzieci i tolerancyjna wobec innych zwierząt w domu.

Zdrowie i opieka

Jako rasa powstała w wyniku doboru naturalnego, kot norweski leśny nie jest podatny na wiele dziedzicznych problemów zdrowotnych, jak ma to miejsce w przypadku ras sztucznych. Jest to kot mocny i zdrowy, jednak właściciele muszą brać pod uwagę potrzeby żywieniowe specyficzne dla każdego etapu życia.

W rzadkich przypadkach rasa ta jest podatna na kardiomiopatię przerostową (CMH), chorobę spichrzania glikogenu typu IV i niedobór kinazy pirogronianowej (PK).

Jeśli chodzi o pielęgnację, kot ten bardzo kocha swoje futro, które myje codziennie. Jedyne, co musisz zrobić, to szczotkować go przynajmniej raz w tygodniu.

Kocięta Norweskie Leśne

Szczenięta są tak samo wesołe i psotne jak inne rasy kotów, ale po pierwszych dwóch tygodniach zaczynają pojawiać się pierwsze charakterystyczne oznaki rasy. W uszach kociąt norweskich leśnych zaczynają rosnąć pierwsze kępki włosów. Podobnie na końcach uszu zaczynają pojawiać się włoski skierowane ku górze.